Szanowni Państwo!
Chciałam zapytać, czy słowo vademecum posiada liczbę mnogą i jak ona brzmi?
Z poważaniem
Karolina Stawarz

Tworząc przymiotniki od nazwisk obcojęzycznych, człon pochodzący od nazwiska zapisuje się tak, by polskimi głoskami móc odzwierciedlić oryginalną wymowę, albo zachowuje się oryginalną pisownię. Pierwszy sposób stosuje się szczególnie w przypadku nazwisk złożonych z wielu słów. Mamy zatem „bajkę lafontenowską”, ale już „ciecz niutonowską/newtonowską”. Jak zatem utworzyć przymiotnik od nazwiska van der Waals? Czy w myśl niderlandzkiej fonetyki powinniśmy mówić o oddziaływaniach fanderwaalsowskich?

Szanowni Państwo,
we Wrocławiu znana jest dziecięca wyliczanka, która rozpoczyna się od słów O made, made, flo-o-re… (potem: O made, o made, o madeo, deo, riki, tiki…). Z Internetu wynika, że chyba popularniejszy jest początek Amse, kadamse, flore…”. Czy w Warszawie któraś z wersji przeważa? A przy okazji – jak należy zapisać słowa tej wyliczanki, jeśli chodzi o ortografię i interpunkcję? Dziękuję i pozdrawiam.

Nie znoszę, kiedy zaraz po wejściu do sklepu ekspedienci pytają mnie: „W czym mogę pomóc?”. Nawet na dworcu kolejowym w Międzyzdrojach chodzą wynajęte studentki w jaskrawych kamizelkach z takim właśnie napisem. Gdzie się nie ruszyć – ktoś oferuje mi pomoc. Czy jest to właściwe zapytanie w takich sytuacjach? A gdybym miał np. składnicę złomu i zauważył, że ktoś czegoś szuka wśród hałd metalu. Powinienem pytać, czy mogę w czymś pomóc, czy po prostu: „Czego pan tu szuka?”. Trochę to nieeleganckie…

Szanowni Państwo,
chciałbym zapytać o pisownię rewolucji francuskiej, a konkretniej – czym jest spowodowany zapis w Słowniku ortograficznym PWN-u: „rewolucja francuska a. Wielka Rewolucja Francuska”? Dlaczego przymiotnik wielka sprawił, że zmieniła się pisownia wszystkich wyrazów? I czy jest to pojedynczy przypadek, czy też w innych nazwach występuje ta sama zależność?

Karol Strasburger w którymś z odcinków Familiady powiedział na początku: „Witam państwa niezwykle uprzejmie”. Wydaje mi się, że witać można gorąco, serdecznie itp., natomiast to, czy słowa powitania były uprzejme, może ewentualnie stwierdzić osoba witana. Czy mam rację?

Jak uzasadnić brak przecinka w zwrotach typu Cześć Kasiu!, Dzień dobry panie Piotrze! czy wzięte z kampanii reklamowej Dzień dobry emocje? Taki zapis uznawany jest za właściwy w niektórych współczesnych wydawnictwach poprawnościowych (choćby w Formach i normach z 2014 r.). Znam jedynie argument o hiperpoprawności, ale jest on chyba niewystarczający. Występuje tu przecież forma wołacza, która – jak się wydaje – wymaga postawienia przecinka.
Bardzo proszę o wyjaśnienie.

Witam serdecznie,

Ostatnio brałem udział w pewnej dyskusji na portalu facebook. Dyskusja ta dotyczyła użycia słowa uważają jako równoznacznego ze słowem poważają. Przytoczę cytat: „Wszyscy Cię szanują i uważają, dopóki podzielasz ich poglądy”. Moje pytanie odnosi się właśnie do czasownika uważać – czy jest on równoznaczny z czasownikiem poważać? Można używać ich zamiennie?

Bardzo proszę o pomoc w rozwiązaniu problemu. Chciałabym się dowiedzieć, jak powinno się mówić poprawnie: w związku z czym czy może w związku z tym?

Dzień dobry,
czy poprawna jest forma rozpoczęcia pisma urzędowego: „W związku z pismem, z dnia… znak…”?
Dziękuję bardzo.
Lidia Korytkowska